شـــــمیم

گرچه مشغولید و سخت پیوسته سرگرم خودید

مطمئــــــــــن هستم بدیهایم فراموش می‏کنید

آتش قهر و غضب با عفــــــو ، خاموش می‏کنید

خنده بر لب‏هایتان،خرم بهــــــــــــــــــاران شما

هر بلا و چشم بد، دور باد از جــــــــــــــان شما

با طــــــــــراوت ساقه احساستان، پیوسته باد

همچو دریــــــــــــا قلبتان و زندگیتان شاد شاد

تا که هستم من، دعــــــــــــاگوی وجود نازتان

می‏نویسم، می‏ســــــرایم،شعر و قصه بهرتان