سلام، دوست
بی باورم عزیز!
در ترجمان دل
یک استعاره
به وسعت دشت
با مهربانی آبی
با قامتی به بلندای زندگی
در خلوت دلم
این جمله را به تکرار گفتهام:
دل بستن و صداقت
رفیقِ هم
باور زلال!
در موسع مناسب
با یک سلام ناب
از عمق جان

+ نوشته شده در چهارشنبه یکم دی ۱۳۸۹ ساعت 10:42 توسط تراب
|
ایجاد درگاهی جهت نقد اشعار و آثارم و راهنمایی علاقهمندان به ادب در زمینه سرودن شعر و نوشتن داستان.